Magnesoterapia

Ludzki organizm odczuwa pole magnetyczne, co wykorzystywane jest podczas magnesoterapii dzięki
użyciu dodatkowych magnesów o specjalnie dobranej sile. Magnesoterapię wykorzystywano już w
starożytnych Chinach i Japonii. W późniejszych czasach pisał o niej Awicenna. Następnie
magnesoterapia na długo została zapomniana, ale obecnie zyskuje popularność w Europie,
szczególnie w Rosji.

Magnesoterapia opiera się na wykorzystaniu polaryzacji magnesów i stosowaniu ich na 8 meridianach cudownych. W Japonii wykorzystanie magnesów do celów terapeutycznych przypisuje się nurtom myślenia „Yin-Yang” („Plus-Minus”). Szkoła ta, opierając się na teorii polarności, wykorzystuje między innymi polarne narzędzia (kable przewodzące jony, płytki oraz igły z cynku i miedzi oraz igły złożone z różnych metali szlachetnych (na przykład ze złota i srebra)).

Magnesy mogą imitować funkcję igieł, w niektórych przypadkach zapewniając lepsze wyniki niż te uzyskiwane przy pomocy akupunktury. W szczególności terapia magnesami jest skuteczna w leczeniu zaburzeń ułożenia miednicy, w korygowaniu długości nóg, w leczeniu wrzodów żołądka lub dwunastnicy, w bólach łąkotki przyśrodkowej i bocznej, w bólach przy półpaścu oraz w leczeniu zaparć. Magnesy, w przeciwieństwie do igieł, nie powodują bólu. Dlatego są idealnym narzędziem do leczenia dzieci i Pacjentów wrażliwych na igły.

Każdy magnes ma biegun północny i południowy i to do Terapeuty należy decyzja którą stronę umieścić w danym miejscu ciała. Tym sposobem podczas terapii polem magnetycznym określone obszary ciała Pacjenta pozostają pod wpływem jonów (+), a inne pod wpływem jonów (-). Magnesy stosowane w leczeniu mają moc 800-6000 Gaussów.

Dla wzmocnienia działania magnesoterapii, używam najlepszej jakości magnesów ze złota o mocy 6000 Gaussów na biegunie północnym.

Moim nauczycielem z zakresu tej metody był Moshe Becker z Tel Awiwu, bezpośredni uczeń m.in. Mistrza i lekarza Toshikatsu Yamamoto z Japonii.